O książce: rok / I, Makowiecki Michaił Leonidowicz, urodzony w 1954 r., urodził się w spokojnej rodzinie żydowskiej oficera lotnictwa strategicznego Armii Radzieckiej. Przez lata nauki w licznych szkołach średnich (tata co dwa, trzy lata był przenoszony na nowe miejsce służby) pokazywał się na różne sposoby, ale niezmiennie wywoływał śmiech swoich towarzyszy. Ukończył szkołę medyczną, bronił potężnego Związku Radzieckiego jako ratownik medyczny, ukończył szkołę medyczną, ożenił się i przy pomocy żony urodził dwójkę dzieci. Do 1990 mieszkałem w Moskwie, od 1990 w Izraelu. Przybywając do mojej historycznej ojczyzny, ponownie trafiłam do szpitala psychiatrycznego, tym razem jako pielęgniarka, w którym pracuję do dziś. Pasjonuje mnie służba w armii izraelskiej, w jednostce, do której zostałem przyjęty po moich długich i uporczywych prośbach oraz pisanie tej książki w godzinach pracy. Książka ta dotyczy ludzi bohaterskiego zawodu, braci medycznych z oddziału sądowo-psychiatrycznego szpitala psychiatrycznego, który w trudnych warunkach współczesnego Izraela oddaje cały zapał duszy tworzeniu rosyjskiej mafii w Ziemi Obiecanej. Ta książka jest o Rosji, na którą patrzy się z daleka kochającym spojrzeniem.